In deze dressuurserie behandelen we diverse onderdelen die aan bod komen bij de training van dressuurpaarden. Volgende week vrijdag het volgende deel: rechtgericht, zelfcontrole, verzameling en piaffe en passage.

Tempocontrole
Tempocontrole is één van de belangrijkste onderdelen van paardrijden. Het is de randvoorwaarde voor verbinding, en daarmee de randvoorwaarde voor het atletisch ontwikkelen van je paard. Als je geen controle hebt over het tempo van je paard, heb je ook geen controle over de aanleuning. En als die controle ontbreekt, kun je je paard onmogelijk atletisch ontwikkelen. Tempo en aanleuning kun je eigenlijk niet los van elkaar zien. Het principe achter tempocontrole is heel simpel. Toch is het niet eenvoudig om het als ruiter altijd goed toe te passen. Voorwaarde voor een goede tempocontrole is consequent zijn en heel bewust bezig zijn met het tempo waarin je rijdt.

Nageeflijkheid
Een paard wordt niet nageeflijk geboren. Een jong paard dat pas kort onder het zadel is, moet eerst zijn balans hervinden. Eerst moet hij wennen aan het gewicht op zijn rug en de manier waarop hij zijn balans goed kan houden. Het accent bij het jonge paard ligt eerder op tempocontrole dan op het houdingcontrole. Zonder voorwaartse drang en controle daarover is er geen nageeflijkheid mogelijk. Rust, geduld en gevoel zijn drie sleutelwoorden hierin. De basis van vertrouwen, die je in het begin legt, neemt hij zijn hele leven mee.

De jonge paarden worden gereden met een open aanleuning en een voorwaarts neerwaartse deining van de hals. Variëren in hoofd/halshouding wordt met de jonge paarden veel minder gedaan dan met de verder geschoolde paarden.

Hoofd-halshouding
Als je verder komt in de africhting heb je steeds meer versnellingen in tempo. Ook krijg je telkens meer variatiemogelijkheden in de hoofd-halshouding bij verder afgericht paard. Als een paard eenmaal in balans is, het lijf is getraind en de spieren zijn ontwikkeld, dan is het ook toe aan meer variatie in de hoofd-halshouding. Goede tempocontrole is hier wel heel belangrijk voor.
De afwisseling in hoofd-halshouding bestaat onder andere uit het afwisselend kort (=aanspanning) en lang (ontspanning) te worden. Belangrijk hierbij is dat het paard zijn buikspieren goed aanspant en dus goed over de rug gaat. Variatie geeft je training oneindig veel mogelijkheden om je paard te gymnastiseren en te controleren of hij echt los is.