Ondanks dat deze tak van sport al jaren bestaat, lijkt de SGW wel een nieuwe trend. Een paar weken geleden ben ik meegeweest naar de SGW in Markelo. Na zelf enkele oefencrossen gereden te hebben, begint de interesse in SGW te groeien. Maar hoe gaat dat eigenlijk in zijn werk, zo'n SGW?

SGW is de afkorting van samengestelde wedstrijd, een wedstrijd die samengesteld is uit 3 verschillende onderdelen: dressuur, springen en een crossparcours met vaste hindernissen.
Van deze drie onderdelen wordt een klassement opgemaakt en de beste all-over combinatie is winnaar. Voordat je een SGW-wedstrijd mag rijden, moet de ruiter een winstpunt in het B springen behaald hebben.
Waar je bij een reguliere spring- of dressuurwedstrijd met een paar uur weer klaar bent, moet je voor een SGW toch wel de hele dag reserveren.

Na het parkeren, hebben we ons eerst gemeld bij het secretariaat. Daar werden ook de rugnummers uitgedeeld. Eerst even het terrein bekijken: waar bevindt zich de dressuur, het springen, de VET-check en de start van het crossterrein? Gelukkig hadden we fietsen bij ons, want zelfs al zonder het crossparcours moesten er flinke afstanden afgelegd worden. De fietsen hebben we bij het begin van het crossparcours geparkeerd waarna we het crossparcours zijn gaan verkennen. 

Het is zeer belangrijk de cross goed te verkennen, zodat je precies weet waar de moeilijkheden zitten. Tijdens het verkennen van het parcours bekijk je per hindernis hoe je het beste kunt aanrijden. De cross wordt vaak met een redelijk hoge snelheid gereden, dus moet je snel beslissingen nemen.
Het is daarom erg belangrijk om te weten wanneer je welke hindernis kunt verwachten.
Het parcours, een flink L parcours, zag er zwaar uit. Niet alleen flinke, massief ogende hindernissen, maar ook lastige lijntjes met flink wat hoogteverschillen. Op- en afsprongen, over een boomstam de waterbak in, al met al een indrukwekkend parcours.

Na het verkennen van het crossparcours, konden we rustig gaan opzadelen.
 
Dressuur
De wedstrijddag begint meestal met een dressuurproef. De beoordeling hiervan is vaak net iets minder streng dan dat je op dressuurwedstrijden gewend bent. 
De nadruk in deze dressuurproef ligt vooral op het voorwaarts rijden en gehoorzaamheid van het paard. Je rijdt hier de voorgeschreven SGW dressuurproef uit het proevenboekje.
Na de dressuur was er ruim een uur de tijd om even wat te eten en drinken en crosskleding aan te trekken en goede bescherming voor paard en ruiter.

Springen
Het volgende onderdeel van de wedstrijddag is het springparcours. Het springparcours tijdens de SGW staat ongeveer tien centimeter lager dan een regulier springparcours in dezelfde klasse. Elke hindernisfout in het parcours wordt meegeteld voor 4 strafpunten.
Zodra je de springring verlaten hebt, ga je door naar de VET-check, de veterinaire keuring. Hier moet je even met je paard heen en weer draven en wordt er naar de hartslag en ademhaling van het paard geluisterd. Omdat er lichamelijk veel van het paard verwacht wordt, moet deze in een goede lichamelijke conditie verkeren. Als de controle goed is, rijd je door naar de start van de cross.

Cross-country
De reden waarvoor je meedoet aan de SGW is toch wel de cross! Een kwartier tot half uur na het springparcours volgt de cross. Hierbij geldt wel dat je een voldoende resultaat in de dressuur (hoger dan 45%) en het springen (niet meer dan 20 strafpunten en niet uitgesloten, tijdfouten niet meegerekend) behaald moet hebben en goed door de VET-check gekomen moet zijn.
De cross-country bestaat uit een traject met ca. 12 - 25 natuurlijke hindernissen over een lengte van ca.  1500 - 3000 meter. De afstand is afhankelijk van de klasse. 
De hindernissen die je kunt tegenkomen variëren nogal: boomstam, opsprong, afsprong, heg, piano, greppel, picknicktafel(tje), waterbak, etc. 

Bij een aantal (moeilijke) hindernissen is het vaak mogelijk om een alternatieve route of hindernis te nemen. Deze is dan wat makkelijker, maar kost ook meer tijd.
 
Voor iedere klasse geldt een ideale tijd. Dit is een bepaalde gemiddelde snelheid waarin je de cross aflegt. 
Wie langzamer rijdt, krijgt 0,4 strafpunt per seconde. Wie meer dan 30 seconden te snel heeft gereden, krijgt ook tijdstrafpunten.

De eerste paar crossen die je rijdt is het belangrijker dat jij en je paard heel en gezond over de finish komen dan dat je goed zit qua tijd. 
Het geeft al een enorme kick als je de cross hebt uitgereden!
Wanneer je meer ervaring krijgt in het crossen en een paar crossen foutloos hebt gereden, dan kun je een keer voor de beste tijd gaan.

Nadat je de cross hebt uitgereden, moet je je paard binnen tien minuten nogmaals aanbieden bij de VET-check voor een nacontrole waarbij wederom hartslag, ademhaling en regelmatigheid van de gangen wordt gecontroleerd.

Winnaar
Om de einduitslag te bepalen, worden alle onderdelen omgerekend naar strafpunten. De behaalde dressuurscore wordt afgetrokken van het maximaal te behalen aantal punten. Hier wordt een formule op losgelaten en dat zijn je eerste minpunten. Hierna volgen de strafpunten van het springen en de cross. Voor de klasse B is er ook nog een berekening van de stijlpunten. Degene met de minste strafpunten is de uiteindelijke winnaar. 

Veiligheid en bescherming
Om de cross zo veilig mogelijk te maken, is het dragen van een goed passende bodyprotector en goedgekeurde veiligheidshelm verplicht.
Ook is het verstandig dat je paard of pony goede beenbeschermers draagt. Een goed stel peesbeschermers, met tape vastgezet, en springschoenen zijn geen overbodige luxe.
Als zadel kan het beste een spring- of veelzijdigheidszadel worden gebruikt. Een dressuurzadel is sterk af te raden, behalve bij de dressuurproef. 
Zorg ook voor teugels die niet snel glad worden door zweet of water.

Handigheidje: maak van het bovenste stukje manen een vlechtje dat je met een touwtje met het kopstuk van het hoofdstel verbindt. Mocht je van je paard vallen, dan neem je het hoofdstel niet mee in je val.

Eigenlijk was ik wel erg onder de indruk van deze cross. Zowel ruiters als paarden hebben er enorm veel lol in en de sfeer op zo'n eventingwedstrijd is erg goed. Toch houd ik het voorlopig maar bij wat oefencrossjes, spring- en dressuurwedstrijden. Misschien komend najaar eens een BB- of misschien B-cross proberen...

Foto waterhindernis: door Peter Pol Fotografie tijdens HCE Oefencross Emmen
Foto takkenhindernis: door John Bruininck tijdens HCE Oefencross Emmen
Galopfoto startbox: door Boudewijn Kok tijdens Hippisch Hooghalen
Foto spijkerbroekenhindernis: door Peter Boter tijdens Hippisch Hooghalen